تور ترکیبی فول گشت سریلانکا و صعود به قله آدامز پیک

سری‌لانکا (به انگلیسی: Sri Lanka) با نام رسمی جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سری‌لانکا یک کشور جزیره‌ای است واقع در جنوب آسیا، اقیانوس هند و جنوب کشور هند. نام قدیمی آن سیلان (به فارسی قدیم سَراَندیب یا سراندیب) بود.^[۱][۲] پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاری آن شهر کلمبو است. پیش از سال ۱۹۷۲ به این کشور سیلان می‌گفتند. سری‌لانکا از مستعمرات بریتانیا بود. استعمار انگلیس از قرن ۱۹ و بعد از احاطهٔ این کشور به هند شروع شده و تا زمان استقلال (روز ۴ فوریهٔ ۱۹۴۸)ادامه داشت. جمعیت این کشور حدود ۲۱٬۴۱۳٬۰۰۰ نفر است.^[۳] زبان‌های رسمی آن سینهالی و تامیل و واحد رایج پول آن روپیه سری‌لانکا است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند^[۴] که قومی است هندوآریایی که از شمال هند به سری‌لانکا آمده‌است. ۱۱ درصد از مردم سری‌لانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی. ۷۰٫۲ درصد از مردم سری‌لانکا بودایی، ۱۲٫۶ درصد هندو۹٫۷ درصد مسلمان، ۷٫۴ مسیحی و ۰٫۱ سایر ادیان یا بدون دین هستند. از فراورده‌های مهم سری‌لانکا می‌توان به چای، کینین، قهوه، کائوچو و نارگیل اشاره کرد. سری‌لانکا در منطقه جنوب آسیا از نظر درآمد سرانه در وضعیت خوبی قرار دارد. ببرهای تامیل دولت مرکزی سری‌لانکا را که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ در اختیار اکثریت سینهالی بوده، متهم می‌کردند که نسبت به مناطق تامیل‌نشین توجهی نشان نمی‌داده و نسبت به این قوم تبعیض قائل می‌شده‌است. از سال ۱۹۸۳ که شورشیان ببرهای تامیل برای استقلال بخش‌های شمال و شرق سری‌لانکا وارد جنگی ۲۵ ساله با دولت مرکزی شدند، بیش از ۷۰ هزار نفر در ناآرامی‌های این کشور جان خود را از دست دادند. تامیل‌ها خواستار ایجاد یک کشور مستقل در مناطق شمالی و شرقی جزیره سری‌لانکا هستند.^[۵]

تاریخ سریلانکا:

کهن‌ترین یافته‌های انسانی در جزیره سری‌لانکا مربوط به ۳۴ هزار سال پیش و از بقایای انسانی است معروف به انسان بالانگودا. ساکنان باستانی سری‌لانکا معروف به ودداها از تبار تامیل و زیرمجموعه نژاد تیره‌پوست دراویدی بودند که در گذشته‌ای دور از هند جنوبی به شمال سری‌لانکا آمده بودند. در سال ۵۴۳ پیش از میلاد اما، سینهالی‌ها که از طوایف هند بودند به رهبری شاهزاده ویجایه از محلی در هند به نام سینهاپورا مهاجرت را آغاز کرده و به سری‌لانکا آمدند.^[۸]

سینهالی‌های هندی بومیان این جزیره را مغلوب کرده و آن‌ها را به جنوب رانده و خود حکومت جدیدی در شمال بنیاد کردند. از آن زمان هشت سده کشمکش میان این دو تیره آغاز شد که تا چند وقت پیش ادامه داشت.^[۹] امروزه سینهالی‌ها با بیش از ۱۵ میلیون نفر جمعیت، ۷۵ درصد از مردم سری‌لانکا را تشکیل می‌دهند.

در سده‌های دوازدهم و سیزدهم میلادی، بازرگانان مسلمان بیش از پیش به بازرگانی در این جزیره پرداختند و تا اوایل قرن شانزدهم دادوستد منطقه را در دست داشتند تا این که در سال ۱۵۰۵ میلادی پرتغالی‌ها نواحی ساحلی سری‌لانکا را فتح کردند و خود کنترل اوضاع را در دست گرفتند. در سال ۱۶۵۸ میلادی هلندی‌ها جای پرتغالی‌ها را گرفتند و در سال ۱۷۹۵ انگلستان متصرفات هلند را اشغال و در سال ۱۷۹۸ آن را به مستعمره رسمی خویش تبدیل کرد. در سال‌های جنگ جهانی اول نهضت استقلال‌طلبی در سیلان به وجود آمد آزادی‌های ظاهری انگلیس نتوانست این نهضت را راضی کند و سرانجام در چهارم فوریه ۱۹۴۸ سیلان به استقلال کامل دست یافت

جغرافیای سریلانکا :

مساحت سری‌لانکا ۶۵٬۶۱۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۲۱٫۴ میلیون نفر است. پایتخت این کشور شهر کلمبو با ۶۴۸ هزار نفر جمعیت می‌باشد. از شهرهای مهم سری‌لانکا می‌توان به: دهیوالا-مانت لاوینیا ۲۱۹ هزار نفر، موراتوا ۱۸۵ هزار نفر، نگومبو ۱۳۷ هزار نفر و سری جایوردنه پورا کوته ۱۱۵ هزار نفر اشاره کرد.

سری‌لانکا از نظر زمین‌شناختی بر روی صفحه تکتونیک هند واقع شده‌است. محل سری‌لانکا در اقیانوس هند در جنوب غرب بین خلیج بنگال است. سری‌لانکا به‌وسیله خلیج منار و تنگه پالک از شبه‌جزیره هند جدا شده‌است. در اسطوره‌های هندی گفته می‌شود که یک پل سرزمینی که امروزه به آن پل آدم گفته می‌شود بین هند و سری‌لانکا وجود داشته‌است. امروزه زنجیره‌ای از صخره‌های آهکی زیر یا روی سطح آب در مسیری بین دو کشور دیده می‌شود که گفته می‌شود تا ۱۴۸۰ امکان عبور به صورت پیاده از آن وجود داشت تا این‌که در آن سال توفان‌های سنگین دریایی عمق آن مسیر را بیشتر کرد.^[۱۰][۱۱]

جزیره سری‌لانکا بیشتر از دشت‌های تپه‌ماهوری ساحلی تشکیل شده و کوهستان‌های آن تنها در مناطق مرکز و جنوب قرار دارند. بلندترین نقطه سری‌لانکا کوه پیدوروتالاگالا است که ۲۵۲۴ متر ارتفاع دارد. آب‌وهوای سری‌لانکا گرم و مرطوب است که این امر نتیجه بادهایی است که از اقیانوس به سمتش می‌وزد.

سری‌لانکا ۱۰۳ رودخانه دارد که طولانی‌ترین آن‌ها رود مَهاولی نام دارد. طول این رودخانه ۳۳۵ کیلومتر است. در مسیر رودخانه‌های سری‌لانکا ۵۱ آبشار طبیعی با ارتفاع ۱۰ متر یا بیشتر دیده می‌شود. بلندترین آن‌ها آبشار بامباراکاندا به ارتفاع ۲۶۳ متر است. سری‌لانکا دارای ۱۵۸۵ کیلومتر خط ساحلی است. این کشور دارای ۴۰ تالاب است و در سواحل خود ۴۵ خور (خلیج کوچک) دارد. جنگل‌های حرا در سری‌لانکا که بیش از هفت هزار هکتار را می‌پوشاند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب شدیدتر امواج سونامی سال ۲۰۰۴ به این کشور را داشت.^[۱۲]

در جزیره سری‌لانکا مواد طبیعی ایلمنیت، فلدسپات، گرافیت، سیلیکا، کائولین، میکا و توریم به وفور وجود دارد. وجود نفت و گاز هم در خلیج منار تأیید شده و برنامه‌هایی برای استخراج آن وجود دارد.

قله آدم یا سری پادا، با ارتفاع ۲۲۴۳ متر، یکی از برجسته‌ترین و مقدس‌ترین کوه‌های کشور سریلانکا محسوب می‌شود که در نواحی مرکزی این کشور قرار دارد. این کوه به‌دلیل اهمیت مذهبی و منظره‌های طبیعی خیره‌کننده، مقصدی محبوب برای گردشگران است. در نزدیکی قله، یک فرورفتگی صخره‌ای به طول ۱٫۸ متر وجود دارد که به‌عنوان «جای پای مقدس» شناخته شده است. این جای پا در ادیان مختلف تفسیرهای متفاوتی دارد. بوداییان آن را به ردّپای بودا، هندوها متعلق به شیوا، مسلمانان به حضرت آدم و مسیحیان به سنت توماس نسبت می‌دهند. این تنوع تفاسیر مذهبی، قله آدم را به مکانی منحصربه‌فرد و نماد هم‌زیستی مسالمت‌آمیز ادیان تبدیل کرده است.

صعود به قله آدم معمولاً در شب آغاز می‌شود تا کوه‌نوردان بتوانند هنگام طلوع خورشید به قله برسند و از چشم‌اندازهای بی‌نظیر اطراف لذت ببرند. مسیرهای متعددی برای صعود وجود دارد که رایج‌ترین آن‌ها از روستای دالهاوزی شروع می‌شود. در طول مسیر، گردشگران می‌توانند از غرفه‌های کوچک برای استراحت و تهیه نوشیدنی‌های گرم استفاده کنند. بهترین زمان برای صعود به قلعه آدم از دسامبر تا مه است؛ زمانی که شرایط جوی مساعدتر است و معابد در طول شب باز هستند. بهتر است توسط راهنمایان محلی و حرفه‌ای از قله آدم بازدید کنید تا به‌راحتی و بدون گم‌شدن به آنجا برسید.